Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και να μιλήσω για ένα θέμα που με απασχολεί ιδιαίτερα τα τελευταία 12 χρόνια. Αυτό είναι η "εξάρτηση". Κάθε είδους εξάρτηση, σωματική ή ψυχολογική. Και λέω με απασχολεί ιδιαίτερα γιατί αν αναλογιστώ τον ορισμό της εξάρτησης που είναι «η συνεχής ανάγκη για χρήση ουσιών που γίνεται με στόχο την αλλαγή της διάθεσης », αισθάνομαι ιδιαίτερα ευάλωτος σε κάποια πράγματα.
Είπα 12 χρόνια γιατί ρε παιδιά, δε ντρέπομαι να το πω ναι, είμαι χρήστης όλα αυτά τα χρόνια και δεν μπορώ να απαγκιστρωθώ. Έχω κάνει πολλές προσπάθειες. Μάταια όμως! Κάθε μέρα που περνάει διαπιστώνω όλο και περισσότερο πως ο οργανισμός μου δεν μπορεί να λειτουργήσει φυσιολογικά χωρίς χρήση και δεν μπορώ να διατηρήσω την ψυχική μου συνοχή. Και δεν μιλάω μόνο για στερητικό σύνδρομο αλλά και για ότι συνεπάγεται αυτό. Μιλάω για το γεγονός ότι σκέφτομαι συνεχώς το ίδιο πράγμα. Μιλάω για εμμονή !
Αν μου έλεγες πριν μια δεκαετία ότι θα έφτανα σ’ αυτό το σημείο δεν θα το πίστευα. Κι όμως, είμαι εδώ και κάνω σχεδόν καθημερινά χρήση! Θέλω να ξεκόψω αλλά δεν έχω τη δύναμη. Δεν μπορώ να αντισταθώ στα πράγματα που με κάνουν να αισθάνομαι τόσο όμορφα. Στην ξανθιά και στη μαύρη…μπύρα που παγωμένη στέκεται μπροστά μου φερμένη από κάθε γωνιά του κόσμου. Στις ποικιλίες μικρών και μεγάλων διαστάσεων με τα ζεστά λουκάνικα με τις τόσο ιδιαίτερες γεύσεις. Στο rock feeling του χώρου, στην ποιοτικά άψογη μουσική με παλιές και σύγχρονες rock αναδρομές. Μα περισσότερο από όλα στους ζεστούς ανθρώπους που σαν κολλητοί, σου προσφέρουν αυτό που θες, πολλές φορές πριν καν το ζητήσεις.
Δεν μπορώ να αντισταθώ 12 ολόκληρα χρόνια !
Εσείς μπορείτε ?
Συντάκτης άρθρου: Θοδωρής Νικολάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου